Sosyal çevremize "Ben iyi bir insanım" mesajı vermek için ne çok çabalıyoruz. Hatta çoğu zaman yapmak istemediğimiz bir çok şeye, sırf bu mesajı verebilmek adına, evet diyerek kendimizi çıkmazlara sokuyoruz.
İyi bir insan olduğumuzu kanıtlama çabamızın nedeni, çocukken ebeveynlerimizden ve çevremizden aldığımız olumsuz mesajlar olabilir mi?
İyi çocuklar ağlamaz, iyi çocuklar yemeğini yer, iyi çocuklar dersini çalışır, iyi çocuklar laf dinler, iyi çocuklar büyüklerine karşı gelmez, iyi çocuklar uslu olur, iyi çocuklar yalan söylemez, iyi çocuklar söylenenleri yapar, iyi çocuklar arkadaşlarıyla iyi geçinir, iyi çocuklar öfkelenmez, iyi çocuklar kavga etmez, iyi çocuklar mızmızlanmaz, iyi çocuklar ... o kadar çok ki..
Tüm bu olumsuz mesajlar bizim aslında iyi olmadığımızı düşünüp, iyi şeyleri haketmediğimize inanmamızı sağlamış olmak için yeterli değil mi?
İyi insan olmak neden bu kadar önemli?
İyi insanı oynamak yorucu değil mi?
İyi insan olmak gerçekten ne demek?
...
İyi bir hayat yaşamak için varım ben. Ne demek benim için iyi bir hayat?
Önce çok ama çok sevildiğimi hissettirmeli beni tanıyan herkes, baktığım tüm gözlerde ne kadar da çok değerli olduğumu görmeliyim.
En çok da benim değer verip sevdiklerim göstermeli bunu bana!!! Beni hiç eleştirmesinler, ben dilediğim gibi, içimden geldiği gibi davranayım, ama onlar bana hiç alınmasınlar, hiç kırılmasınlar.. Ne yaparsam yapayım sevsinler, kabul etsinler, itiraz etmesinler bana. Hep, en çok beni sevip, bana ilgi göstersinler, hiç ama hiç korkmayayım onları kaybetmekten ve asla benden önce ölmesinler, dayanamam acılarına üzülmeyeyim ben hiç.
Çok güzel bir işim olsun, herkes anlasın beni orda, severek yapayım işimi, canım gitmek istemediğinde, başka bir işim çıktığında rahatlıkla gitmesem de olur diyebileyim, öyle ya ben daha önemliyim, gerisinin yanında!!!
İyi de kazanayım, faturalarımı ödeyemezsem diye hiç düşünmediğim, beğendiğim otomobili hemen alabileyim ya da evi ya da başka herhangi birşeyi, sevmem ben ertelemeyi, sonraya bırakmayı, idare etmeyi, hemen olsun benim olsun, istediğim ne varsa...
Ailem mesela, hiç kural koymasın, sorumluluğum da olmasın, ben ne yaparsam hep destek olsun, arkamda dursun, gönlüm ne isterse ne dilerse hepsi peşimde pervane olsun. Bileyim ben gözlerinden, ne yaparsam yapayım beni sevdiklerini, kabul ettiklerini, benden daha değerli birşey olmadığını, onların ne düşündüğü, ne istediği, ne beklediği bir kenarda dursun, benim önemli olan çünkü.
Dünya mesela, benim için dönmeli, ben varım diye var olmalı, hiçbir acı yakınımda olmamalı. Hep kazanan olmalıyım dünyada, kaybetmek ne demekmiş, hiç ama hiç bilmemeliyim.
İyi bir hayat için varım çünkü ben. İyi bir hayatta problemin, sorunun, acının, üzüntünün yeri olmamalı. Almalıyım ben sadece alan olmalıyım ve asla vermek zorunda kalmamalıyım. Ben neyi nasıl istiyorsam öyle olmalı, mutlu olmam için iyi yaşamalıyım ben.
Bunu hakedecek ne yaptım?
Kimse beni anlamıyor?
Özgürlüğüme neden izin verilmiyor?
Kimse beni olduğum gibi neden kabul etmiyor?
Ya olursa? Ya biterse? Ya ölürse? Ya giderse? Ya geçerse? Ya üzülürsem? Ya kandırırsa? Ya aldatırsa? Ya muhtaç kalırsam? Ya güçsüz olursam? Ya alay ederse? Ya arkamdan gülerse? Ya bana acırsa? .... ve diğer tüm yalarla sorulardan uzak bir dünyada yaşamak demek benim için iyi yaşamak.
Çünkü iyi yaşamak için varım ben...
......
İyi yaşamak için mi varım, iyi insan olmak için mi?...
